prof. Grażyna Pstrokońska-Nawratil

Grażyna Pstrokońska-Nawratil jest wrocławianką. Studia kompozytorskie rozpoczęła pod kierunkiem prof. Stefana B. Poradowskiego, a ukończyła w klasie prof. Tadeusza Natansona w PWSM (1971) i w tej uczelni podjęła pracę. W 1978 r. jako stypendystka rządu francuskiego uczestniczyła w wykładach Oliviera Messiaena  (Konserwatorium) i Pierre Bouleza (IRCAM) w Paryżu, w seminarium  autorskim Iannisa Xenakisa w Aix en Provence. Była też stażystą w Studio Muzyki Eksperymentalnej w Marsylii.

W 1993 r. otrzymała tytuł naukowy profesora. Od 1977r. prowadzi klasę kompozycji we Wrocławiu, a w latach 1998-2009 – kształciła także młodych twórców w Akademii Muzycznej w Poznaniu. Jej absolwenci zajmują istotną pozycję w polskiej muzyce współczesnej. W latach 1991-2017 kierowała pracą Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki (obecnie Katedra Kompozycji) we Wrocławskiej Akademii Muzycznej. Uczesniczyła w 4 edycjach pracy Komisji Programowej Międzynarodowego Festiwalu Muzyki Współczesnej Warszawska Jesień, a w latach 1996-2008 pełniła kolejno funkcje doradcy programowego, kierownika i dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nowa.      

Jest laureatką konkursów kompozytorskich: m.in. Ogólnopolskiego Konkursu im. Grzegorza Fitelberga (1971), Międzynarodowego Konkursu Kompozytorskiego GEDOK w Mannheim (1975), Międzynarodowej Trybuny Kompozytorów UNESCO w Paryżu (1987). Wyróżniona również m in. Nagrodą Premiera za twórczość dla dzieci i młodzieży, Nagrodą Miasta Wrocławia, Nagrodą im. św. Brata Alberta (1998 ). Jest laureatką Wrocławskiej Nagrody Muzycznej (2002) oraz Nagrody Związku Kompozytorów Polskich (2004). W roku 2006 i 2018 otrzymała Nagrodę Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego w Dziedzinie Muzyki. W 2013 r. uhonorowana została srebrnym medalem Zasłużony Kulturze Gloria Artis, a w 2017 Medalem – Zasłużony dla Wrocławia.

Dorobek kompozytorki obejmuje kilkadziesiąt pozycji, w większości ujętych w cykle. Najważniejsze z nich to cykl wielkich  form pod wspólnym tytułem freski:

I Reanimacja  na wielką orkiestrę symfoniczną [1971 r] – człowiek i życie, II Epitaphios  na wielką orkiestrę symfoniczną  [1976 r]  - człowiek i śmierć, III Ikar  na wielką orkiestrę symfoniczną   [1979 r]  - człowiek i marzenia, IV …alla campana… na fortepian i orkiestrę [1985 r] – człowiek i pamięć, V  Eternel  na sopran, chór chłopięcy, chór mieszany i wielką orkiestrę  [1989 r] - człowiek i wiara, VI  Palindrom  na wielką orkiestrę smyczkową z klawesynem  amplifikowanym [1994 r] - człowiek i tęsknota, VII Uru Anna   (Światło Nieba) na tenor, wielki chór mieszany i wielką orkiestrę  symfoniczną  [1999 r]  - człowiek i światło; cykl utworów na perkusję: Ostinato  na kwartet perkusyjny (1974), Kanon na grupę motoryczną (1975), Studio per violino et Tam – Tam (1975), BIS * JOKE na perkusję i fortepian (1985), TRIANGLE !  na sekstet perkusyjny (II wersja 1990); cykl myśląc o Vivaldim …el condor… na 2 marimby i orkiestrę smyczkową (1996)   (wiosna), …como el sol y la mar… na flet i orkiestrę kameralną (2007 / 2008) (lato); cykl madrygały: W poszukiwaniu wędrującego echa – na 2 skrzypiec (2000), Algorytm snu wielkiego miasta –  na marimbę (2001), Ptaki na horyzoncie zmierzchu – na klarnet, puzon, wiolonczelę i fortepian (2006), wersja II Madrygał  na dwa fortepiany (2011);  W zenicie słońca na flet, dzwonki,wibrafon, marimbę, harfę i wiolonczelę (2018): cykl reportaże: Niedziela Palmowa w Nazareth na saksofon, perkusję i organy (2009),      ICE – LAND …tęczowe mosty nad Dettifoss… na 22 instrumenty smyczkowe i harfę amplifikowaną (2011), Figury na piasku …wędrówki odwiecznego skarabeusza… na flet, skrzypce, altówkę i wiolonczelę (2014), wersja II na kwintet fletowy i małą perkusję (2019), Ring of Tara na oktet perkusyjny (2018), AoTea Roa  na klawesyn  i orkiestrę smyczkową (2018/19), LandmannalaugarSonata  na dwa flety i klawesyn (2019), Słowik i Kamień  na dwa fortepiany i dwie perkusje (2020); cykl ekomuzyka: Eco per flauti (1980), Le soleil – koncert na perkusję i orkiestrę (1991); Terra-  na chór męski i fortepian (1995), Bartokiana – na wiolonczelę i fortepian (1995) - wersja na marimbę i orkiestrę kameralną (2000) – wersja na flet, saksofon i fortepian (2015); Muzyka lidyjska  - na orkiestrę smyczkową  (2002), Strumyk i słonko na inkrustowany fortepian (2007), Lasy Deszczowe  na flety i orkiestrę symfoniczną (2013); Galaktikos α na flet i organy (2015). Galaktikos β tryptyk na dwa flety i organy (2017); Assisi na wiolonczelę, chór dziecięcy i wielką orkiestrę symfoniczną (2017).Niezależnymi pozycjami są: balet W królestwie jesiennych liści,  balet dla dzieci; 2 kwartety smyczkowe – Arabesca i Kwartet lidyjski, utwory dla dzieci i młodzieży, MAGNIFICAT MM – na sopran, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną( 2004), HARMONIES na orkiestrę (2011).