Urodził się  w 1907 r., zmarł w 1966 r. Był dyrygentem, kompozytorem i nauczycielem akademickim. Ukończył Wydział Pedagogiczny i Teoretyczny  w Państwowym Konserwatorium Muzycznym w Warszawie w 1932 r. W latach 1940-1943 odbył tajne studia w zakresie dyrygentury u prof. Waleriana Bierdiajewa.

W okresie przedwojennym był nauczycielem przedmiotów muzycznych oraz działaczem w Międzyrzeczu, Warszawie, Celestynowie i w Łucku.  W latach 1953-1964 wykładał w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu, gdzie na Wydziale Wychowania Muzycznego pełnił funkcję kierownika Katedry Wychowania Muzycznego (1961-1964) oraz prowadził takie przedmioty, jak dyrygowanie, czytanie partytur, zespoły wokalne i instrumentalne oraz metodyka wychowania muzycznego. W latach 1953-1957 pełnił funkcję rektora PWSM we Wrocławiu, a w latach 1957-1963 dziakana Wydziału Wychowania Muzycznego.

Po opuszczeniu Wrocławia w 1964 r. pracował w PWSM w Łodzi, gdzie pełnił funkcję dziekana Wydziału Pedagogicznego. Był autorem licznych kompozycji oraz opracowań pieśni chóralnych. Z jego inicjatywy powstało czasopismo Poradnik Muzyczny, które prowadził jako redaktor naczelny. Był autorem licznych artykułów, a także skryptów i podręczników z dziedziny wychowania muzycznego  (m.in. Solfeża).

Równolegle do pracy dydaktycznej, prowadził szeroką działalność organizatorską - m.in. jako kierownik artystyczny i dyrektor Wrocławskiej Orkiestry Symfonicznej (1954-1957).