Dyrygent, popularyzator muzyki Mieczysława Wajnberga. Urodzony 7 maja 1946 r. we Wrocławiu, zmarł 17 listopada 2020 r. Edukację muzyczną rozpoczął u Adama Kopycińskiego, byłego dyrektora Opery Wrocławskiej. W 1957 r. wraz z rodziną wyemigrował do Izraela, gdzie kontynuował naukę. W 1964 r. podjął studia kompozytorskie, dyrygenckie i pianistyczne w Akademii Muzycznej w Tel Awiwie. W latach 1968-69 odbył studia w zakresie dyrygentury w École Normale de Musique w Paryżu u Pierre'a Dervaux, a następnie w wiedeńskiej Akademii Muzycznej pod kierunkiem Hansa Swarovsky'ego i Franco Ferrary w Sienie.

Gabriel Chmura był dyrektorem artystycznym Opery w Aachen (1974-83), Bochumer Symphonie (1983-87), Narodowej Orkiestry Symfonicznej Polskiego Radia w Katowicach (2001-2007), głównym dyrygentem gościnnym OFUNAM Orchestra w Mexico City oraz Deutsches Symphonische Orchester Berlin. Od sezonu 2012/2013 pełnił obowiązki dyrektora artystycznego Teatru Wielkiego w Poznaniu, a od 2015 r. był pierwszym gościnnym dyrygentem Filharmonii Krakowskiej. Współpracował z licznymi orkiestrami w kraju i za granicą: Berliner Philharmoniker, Orchestre National de France, Montreal Symphony Orchestra, Israel Philharmonic Orchestra, NHK Symphony Orchestra Tokyo, Orchestra Filharmonica di Roma, Nürnberger Philharmoniker. W Polsce stał za pulpitem dyrygenckim m.in.: Orkiestry Filharmonii Poznańskiej, Orkiestry Filharmonii Bałtyckiej w Gdańsku, Orkiestry Teatru Wielkiego - Opery Narodowej w Warszawie.

Zadebiutował w 1974 r. spektaklem Otello Giuseppe Verdiego w Operze w Monachium, gdzie następnie przygotował Carmen Georgesa Bizeta. Jego późniejsze realizacje to m.in.: Samson i Dalila Camille'a Saint-Saënsa w Barcelonie, Werther Julesa Masseneta w Operze Paryskiej i Le coq d'or w Théâtre du Châtelet w Paryżu. Wśród najważniejszych realizacji wymienić należy również dzieła Mieczysława Wajnberga: Pasażerkę (Warszawa) i Portret (Nancy), obydwie w reżyserii Davida Poutney’a, Lady Makbet mceńskiego powiatu Dymitra Szostakowicza i Parsifala Ryszarda Wagnera wystawione w Teatrze Wielkim w Poznaniu. Ponadto doprowadził do wykonania po przeszło stu latach nieobecność na polskich scenach Śpiewaków norymberskich R. Wagnera (TW Poznań 2018).

Wraz z London Symphony Orchestra dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni Deutsche Grammophon, a także z Münchener Rundfunk Orchester i Rundfunk Symphonischer Berlin dla Columbia Broadcasting System. Dyskografie pod jego batutą otrzymały szereg licznych nagród: nagranie Łazarza F. Schuberta, wyróżniono Grand Prix du Disque Mondial de Montreux, nagrania VI, VII i VIII Symfonii J. Haydna, dokonane z National Arts Centre Orchestra dla CBS, zostały uznane za Best Choice przez American Record Guide i uzyskały nominację do kanadyjskiej nagrody Juno. Po sukcesie pierwszych dwóch płyt z muzyką M. Wajnberga, wydanych przez wytwórnię Chandos (V Symfonia, Sinfonietta nr 1, IV Symfonia, Symfonietta nr 2 i Rapsodia na tematy Mołdawskie), Gabriel Chmura przystąpił do nagrania XIV i XVI Symfonii tego kompozytora. Ponadto z National Arts Centre Orchestra nagrał Da Ponte Cycle W. A. Mozarta (Wesele Figara, Don Giovanni, Così fan tutte).

Laureat wielu prestiżowych nagród w czołowych konkursach dyrygenckich na świecie, m.in. I nagroda na Konkursie Dyrygenckim w Besançon (1970), Złoty Medal na Concorso Cantelli w Mediolanie (1971), I nagroda na Konkursie Herberta von Karajana w Berlinie (1971). W 2012 r. został uhonorowany Teatralną Nagrodę Muzyczną im. Jan Kiepury w kategorii Najlepszy dyrygent. W czerwcu 2017 r. został odznaczony Złotym Medalem Zasłużony kulturze Gloria Artis.

W uznaniu wybitnego dorobku artystycznego, honorując szczególne zasługi dla rozwoju kultury muzycznej i życia artystycznego, Senat Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, uhonorował artystę przyznając mu godność Doktora Honoris Causa w 2013 r.