Rys historyczny

Rodowód Instytutu Kompozycji sięga 1958 roku. Jednostka ta wywodzi się bezpośrednio z pierwszej katedry powołanej w ówczesnej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej we Wrocławiu – Katedry Teorii Muzyki. Od 1969 roku, skupiając teoretyków muzyki i kompozytorów, przyjęła ona nazwę Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. W kolejnych latach kierowali nią: prof. dr Tadeusz Natanson (1969-1981), doc. Ryszard Bukowski (1981-1986), doc. Leszek Wisłocki (1986-1991), prof. Grażyna Pstrokońska-Nawratil (1991-2017 i od 2021 r.). W latach 2017-2020 Katedrą Kompozycji kierował prof. dr hab. Krystian Kiełb. Członkami Katedry Kompozycji byli w wielu przypadkach wybitny artyści i naukowcy, a ich różnorodne zainteresowania artystyczne i badawcze determinowały bogatą, wielonurtową działalność artystyczną i naukową. Dzięki aktywności kulturotwórczej pracowników na przestrzeni lat powstała niezliczona ilość ważnych inicjatyw artystycznych. Spośród nich należy wymienić w szczególności Festiwal Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova1 oraz Międzynarodowy Festiwal Muzyki Elektroakustycznej Musica Electronica Nova2.

Potrzeba specjalizacji w ramach określonych nurtów działalności powodowała, że z Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki uwalniały się nowe jednostki strukturalne, grupujące artystów i naukowców zainteresowanych określoną problematyką. Nie ma przesady w stwierdzeniu, że właśnie ówczesna Katedra Kompozycji i Teorii Muzyki dała początek wszystkim samodzielnym jednostkom organizacyjnym działającym od wielu lat we wrocławskiej Akademii Muzycznej w obszarze dyrygentury, teorii muzyki i muzykoterapii.

Jako pierwsza wyodrębniła się grupa członków Katedry zainteresowanych problematyką terapeutycznego oddziaływania muzyki. Grupie tej przewodził prof. dr Tadeusz Natanson, z którego inicjatywy powołano w roku 1972 Zakład Muzykoterapii Ogólnej i Stosowanej3, przekształcony w roku 1983 w samodzielny Instytut Muzykoterapii4, który działał do roku 1986. W roku 1989 w miejsce zniesionego trzy lata wcześniej Instytutu powołano na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii Zakład Muzykoterapii Ogólnej i Stosowanej jako jednostkę samodzielną5. Dzięki podjętym działaniom zainaugurowano – po raz pierwszy w Polsce – kształcenie muzykoterapeutów w ramach specjalności studiów wyższych. Pracami Instytutu i Zakładu Muzykoterapii6 kierowali: prof. dr Tadeusz Natanson, dr n. med. Zbigniew Hora, prof. Radomir Reszke, dr n. med. Andrzej Janicki, dr hab. n. med. Sławomir Sidorowicz, prof. nadzw., obecnie zaś – obowiązki te pełni dr hab. Paweł Cylulko.

Ważną rolę w działalności Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki od początku jej funkcjonowania odgrywały unikatowe badania dotyczące historii kultury muzycznej Śląska, ze szczególnym uwzględnieniem znaczenia Polaków i muzyki polskiej w życiu muzycznym tego regionu. Niezwykle bogaty wkład w poszerzenie aktualnego stanu wiedzy w tym zakresie wniosła prof. dr Maria Zduniak, wybitny teoretyk muzyki, pianistka, historyk sztuki i pedagog. Z jej inicjatywy w roku 1996 powołano na Wydziale Kompozycji, Dyrygentury, Teorii Muzyki i Muzykoterapii samodzielny Zakład Historii Śląskiej Kultury Muzycznej. Prof. dr Maria Zduniak była także jego pierwszym kierownikiem, a funkcje tę sprawowali następnie: prof. dr hab. Krystian Kiełb oraz prof. dr hab. Anna Granat-Janki.

W latach osiemdziesiątych XX wieku w programach nauczania kompozycji pojawiły się treści związane z problematyką muzyki elektroakustycznej. Gdy w połowie lat dziewięćdziesiątych współpracę z Wydziałem rozpoczął prof. dr hab. Stanisław Krupowicz zagadnieniom tym nadano ramy kompleksowego programu edukacji studentów w zakresie muzyki elektroakustycznej oraz realizacji utworów elektroakustycznych. W roku 1999 w ramach Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki powołano Studio Kompozycji Komputerowej, zaś jego kierownictwo powierzono prof. Stanisławowi Krupowiczowi.

Powołana w roku 2008 Katedra Dyrygentury ma swój początek w sekcji dyrygentury symfonicznej działającej także w ramach Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki. Nastąpiło to z inicjatywy prof. dra hab. Marka Pijarowskiego, który do dziś pełni rolę jej kierownika.

Dynamiczny rozwój kadry naukowo-dydaktycznej zapoczątkowany w latach dziewięćdziesiątych XX wieku był głównym czynnikiem, który zdecydował o potrzebie kolejnych zmian strukturalnych. W roku 2009 dokonano przekształcenia Katedry Kompozycji i Teorii Muzyki w Katedrę Kompozycji.

1 stycznia 2010 roku z przekształcenia Zakładu Historii Śląskiej Kultury Muzycznej powstała odrębna jednostka strukturalna – Katedra Teorii Muzyki i Historii Śląskiej Kultury Muzycznej. Za podjęciem tej decyzji przemawiało w szczególności usamodzielnienie się, w wyniku wykreowania odpowiedniego składu kadry naukowo-dydaktycznej, zakresu kompozycja, a także potrzeba rozwoju zakresu teoria muzyki. W skład nowo powołanej Katedry weszli teoretycy muzyki i muzykolodzy zatrudnieni na różnych wydziałach Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Kierownictwo tej jednostki powierzono prof. dr hab. Annie Granat-Janki, inicjatorce tego przekształcenia.

Począwszy od roku 2010 z inicjatywy dra hab. Roberta Kurdybachy przy Katedrze Kompozycji rozpoczęła działalność Awangardowa Orkiestra Akademii Muzycznej we Wrocławiu Sound Factory Orchestra. W roku 2015 w ramach Katedry Kompozycji powołano dwie kolejne specjalistyczne jednostki strukturalne, którym nadano status pracowni. Z inicjatywy dra hab. Michała Moca powstała Pracownia Kształcenia Słuchu i Wyobraźni Muzycznej, a dzięki aktywności dra Zbigniewa Karneckiego i dra hab. Sebastiana Ładyżyńskiego – Pracownia Muzyki Teatralnej i Filmowej.

W roku 2022 nastąpiło przekształcenie Katedry Kompozycji w Instytut Kompozycji, którym kieruje prof. Grażyna Pstrokońska-Nawratil. W ramach Instytutu powołano Katedrę Nowych Mediów ze Studiem Kompozycji Komputerowej, kierowaną przez dra hab. Cezarego Duchnowskiego, prof. AMKL, a dwie działające w ramach dawnej Katedry Kompozycji pracownie przekształcono w zakłady: Zakład Kształcenia Słuchu i Wyobraźni Muzycznej oraz Zakład Muzyki Teatralnej i Filmowej, kierowane odpowiednio przez dra hab. Michała Moca i dra hab. Sebastiana Ładyżyńskiego.

Działalność

Instytut Kompozycji skupia kompozytorów zatrudnionych na wszystkich wydziałach wrocławskiej Akademii Muzycznej. Podstawowymi obszarami bieżącej działalności Instytutu są:

  • merytoryczny nadzór nad działalnością dydaktyczną w zakresie kompozycji i przedmiotów z kompozycją związanych,
  • działalność artystyczna i naukowo-badawcza,
  • opieka i nadzór nad młodymi pracownikami.

Merytoryczna opieka nad działalnością dydaktyczną w zakresie kompozycji i przedmiotów związanych z kompozycją, wyraża się w szczególności poprzez opracowywanie i nadzór nad realizacją planów studiów i programów kształcenia, zatwierdzanie zakresów i tematów prac dyplomowych i opiekę merytoryczną nad działalnością Koła Artystyczno-Naukowego Studentów Kompozycji i Teorii Muzyki. Członkowie Instytutu pracują nad unowocześnianiem i doskonaleniem procesu dydaktycznego7.

W zakresie działalności artystycznej szczególny nacisk w pracy Instytutu położony jest na szeroką prezentację utworów studenckich. Służą temu zarówno koncerty poszczególnych klas kompozycji, jak i koncerty organizowane przez Koło Artystyczno-Naukowe Studentów Kompozycji i Teorii Muzyki, pozostające pod merytoryczną opieką Instytutu. Utwory studentów wykonywane są również podczas festiwali muzyki współczesnej, koncertów wymiennych oraz w części artystycznej sesji naukowych. Stymulowaniu twórczości oraz promocji muzyki młodych twórców służą organizowane przez Instytut konkursy kompozytorskie, niekiedy we współpracy z innymi katedrami wrocławskiej Akademii Muzycznej lub profesjonalnymi instytucjami artystycznym8. Obok konkursów Instytut organizuje także kursy mistrzowskie i seminaria. Studenci zakresu kompozycja od wielu lat są laureatami nagród i wyróżnień podczas krajowych i międzynarodowych konkursów kompozytorskich.

Opieka i nadzór nad rozwojem młodych pracowników dotyczy zarówno ich działalności dydaktycznej (np. hospitacje), jak i rozwoju artystyczno-naukowego (np. stymulowanie do czynnego udziału w festiwalach, koncertach, konferencjach, konkursach). Członkowie Instytutu wspierają także działalność obecnego w uczelni Studium Pedagogicznego, w zakresie metodyki przedmiotów związanych z kształceniem słuchu.

Kompozytorzy skupieni w Instytucie od wielu lat prowadzą intensywną i wielostronną działalność artystyczną o wymiarze międzynarodowym, niektórzy podejmują prace badawcze, bądź uprawiają działalność publicystyczną. Ponadto uczestniczą aktywnie w wymianie międzynarodowej, ze szczególnym uwzględnieniem europejskich programów mobilności akademickiej Erasmus+, CEEPUS. Prowadzą kursy mistrzowskie w kraju i za granicą, a także są zapraszani w charakterze jurorów krajowych i międzynarodowych konkursów kompozytorskich, wreszcie są wykładowcami w ramach studiów doktoranckich. Ich kompozycje są zamawiane i prezentowane podczas prestiżowych festiwali i koncertów, odbywających się w kraju i za granicą. Twórczość kompozytorów związanych z Instytutem Kompozycji działającym we wrocławskiej Akademii Muzycznej jest ważnym zjawiskiem artystycznym, w sposób istotny wpisującym się w panoramę polskiej muzyki współczesnej.

Struktura

W ramach Instytutu Kompozycji działają:

  • Katedra Nowych Mediów ze Studiem Kompozycji Komputerowej,
  • Zakład Kształcenia Słuchu i Wyobraźni Muzycznej,
  • Zakład Muzyki Teatralnej i Filmowej.

 


1 Festiwal ten powstał w roku 1962, z inicjatywy kompozytora i dyrygenta prof. Radomira Reszke, z którym współpracowali prof. dr Tadeusz Natanson i doc. Ryszard Bukowski, pod nazwą Festiwal Kompozytorów Ziem Zachodnich. Począwszy od roku 1988 przyjął nazwę Festiwal Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova. Kilku dyrektorów artystycznych Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova związanych było z ówczesną Katedrą Kompozycji i Teorii Muzyki. W latach 1996-2008, gdy funkcję tę sprawowała prof. Grażyna Pstrokońska-Nawratil, do programu Festiwalu wprowadzano nie tylko kompozycje uznanych wówczas twórców z różnych ośrodków życia muzycznego w naszym kraju, ale także wybitnych młodych absolwentów, a niekiedy także i ówczesnych studentów uczelni muzycznych, których twórczość stanowi obecnie wizytówkę polskiej muzyki współczesnej. Obecnie funkcję dyrektora artystycznego Festiwalu Polskiej Muzyki Współczesnej Musica Polonica Nova sprawuje dr hab. Paweł Hendrich.

2 Międzynarodowy Festiwal Muzyki Elektroakustycznej Musica Electronica Nova powołany został w roku 2005
z inicjatywy prof. dra hab. Stanisława Krupowicza i mgr Izabeli Duchnowskiej, absolwentki teorii muzyki.

3 Istotną rolę w powołaniu Zakładu Muzykoterapii Ogólnej i Stosowanej odegrał dr n. med. Andrzej Janicki.

4 Zgodnie z zamiarem projektodawców miał to być Międzyuczelniany Instytut Muzykoterapii o rozbudowanej strukturze organizacyjnej, zatrudniający specjalistów reprezentujących różne dziedziny nauki i sztuki. Jego inicjatorem a jednocześnie pierwszym jego dyrektorem był prof. dr Tadeusz Natanson.

5 Zmiana nazwy Zakład Muzykoterapii Ogólnej i Stosowanej na Zakład Muzykoterapii nastąpiła 01.10.2013 r.

6 W latach 1989-1991 w Akademii Muzycznej im. K. Lipińskiego we Wrocławiu działała także pierwsza i jedyna przez wiele lat w Polsce Katedra Arteterapii (KAT), pełniąca funkcję międzyuczelnianego ośrodka naukowo-badawczego, łącząca wysiłek naukowy, organizacyjny, dydaktyczny i terapeutyczny przedstawicieli różnych dziedzin i dyscyplin nauki oraz sztuki (m.in. muzyków, w tym muzykoterapeutów, lekarzy, psychologów, choreoterapeutów, pedagogów, plastyków, aktorów, bibliotekarzy, pisarzy, socjologów). Jej kierownikiem był prof. Leon Hanek.

7 Dotyczy to kształcenia w zakresie kompozycji oraz dyscyplin dla kompozycji podstawowych, takich jak: harmonia, kontrapunkt, instrumentacja, czytanie partytur, kształcenie słuchu i wyobraźni muzycznej, współczesne techniki kompozytorskie, edytorstwo muzyczne, a także kompozycja komputerowa, kompozycja muzyki teatralnej i filmowej. 

8 Wyłonione w ramach konkursów kompozycje włączane były – jako pozycje obowiązkowe – do programów krajowych i międzynarodowych konkursów wykonawczych organizowanych przez wrocławską Akademię Muzyczną.

 
Certyfikat MusiQuE