Wybitny dyrygent i kompozytor, urodzony 3 października 1923 r. we Lwowie, zmarł 21 lutego 2017 r. w St. Louis Park w Stanach Zjednoczonych. Naukę gry na fortepianie i skrzypcach rozpoczął w wieku czterech lat. Swój pierwszy utwór symfoniczny skomponował w wieku siedmiu lat, jako jedenastoletni chłopiec zadebiutował na estradzie koncertowej recitalem fortepianowym. Dwa lata później wystąpił w roli pianisty oraz dyrygenta w III Koncercie fortepianowym Ludwiga van Beethovena. Kontuzja dłoni przekreśliła jego karierę pianistyczną. Skoncentrował się wówczas na kompozycji i dyrygowaniu. Kształcił się pod kierunkiem Romana Palestra (kompozycja) i Waleriana Bierdiajewa (dyrygentura) w Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej w Krakowie. W latach 1947-1949 przebywał w Paryżu, gdzie studiował u Nadii Boulanger i uczestniczył w założeniu awangardowej grupy Zodiaque.

Jeszcze w 1946 r. został dyrygentem Filharmonii Wrocławskiej, w latach 1949-1954 pełnił funkcję dyrektora Filharmonii Śląskiej w Katowicach, a w latach 1954-1956 objął funkcję w Filharmonii Krakowskiej. Ponadto był związany z Filharmonią Narodową w Warszawie jako jej stały dyrygent (1956-1959). Przez lata związany był z Minnesota Orchestra jako "conductor laureate" oraz piastował funkcję głównego gościnnego dyrygenta Saarlaendischer Rundfunk Orchestra.

W 1956 r. Stanisław Skrowaczewski wygrał Międzynarodowy Konkurs Dyrygencki w Rzymie. Zaproszony przez George'a Szella zadebiutował w Stanach Zjednoczonych z Cleveland Orchestra. Dyrygował również orkiestrami: New York Philharmonic, Pittsburgh Symphony, Cincinnati Symphony, a w 1960 r. został dyrektorem artystycznym Minneapolis Symphony Orchestra, później przemianowanej na Minnesota Orchestra (funkcję tę pełnił przez 19 lat). Od tego czasu był częstym gościem najlepszych orkiestr na całym świecie, jak również znakomitych teatrów operowych, m.in. takich, jak Wiener Staatsoper czy Metropolitan Opera w Nowym Jorku. Odbywał międzynarodowe tournées z orkiestrami Concergebouworkester, Orchestre Nationale de France, Orkiestrą Filharmonii Narodowej w Warszawie, dwukrotnie podróżował z Philadelphia Orchestra do Ameryki Południowej i z Cleveland Orchestra do Australii. W latach 1984-1991 zajmował stanowisko głównego dyrygenta Hallé Orchestra w Manchesterze. Z zespołem tym koncertował w Londynie i wielu innych miastach Wielkiej Brytanii, a także w Niemczech, Austrii, Szwajcarii, krajach skandynawskich, Hiszpanii, Polsce i Stanach Zjednoczonych.

Stanisław Skrowaczewski nagrał ogromny repertuar dla licznych firm płytowych. Wiele jego nagrań analogowych ukazało się w postaci reedycji na płytach CD, a nowe rejestracje dzieł Antona Brucknera, Dmitra Szostakowicza i Johannesa Brahmsa (z Hallé Orchestra) spotkały się z doskonałym przyjęciem. Za interpretacje symfonii Antona Brucknera otrzymał Złoty Medal Towarzystwa Mahlerowsko-Brucknerowskiego, zaś za popularyzację muzyki współczesnej z Minnesota Orchestra - pięciokrotnie Nagrodę ASCAP. Nagrania jedenastu symfonii Antona Brucknera z Saarlaendischer Rundfunk Orchestra (wydane przez Arte Nova) otrzymały w Cannes nagrodę za najlepsze nagranie orkiestrowe (2002).

W uznaniu wielkich zasług, jakie Stanisław Skrowaczewski położył dla rozwoju sztuki muzycznej, a także wobec silnych więzi, jakie łączyły artystę z Wrocławiem, Senat Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu postanowił uhonorować artystę tytułem Doktora Honoris Causa w 2004 r.