Słowo wstępne: prof. Grażyna Pstrokońska - Nawratil
Prowadzenie koncertu: Aleksandra Pająk
Gościnnie przy fortepianie: mgr Aleksandra Orłukowicz

Tryptyk "Pożegnanie" jest muzycznym zapisem emocjonalnej podróży przez skomplikowaną relację. Relację z jednej strony bardzo ciężką i wyniszczającą psychicznie, a z drugiej - niezwykle ważną, taką, w której chce się zrobić wszystko aby się udała - nawet za cenę rezygnacji z siebie. Czasem jednak trzeba umieć zaakceptować rzeczywistość i dać bezpodstawnym marzeniom odejść. Każda z części poniższego tryptyku opisuje kolejny z etapów godzenia się z tym co się stało, nawiązując do przeżywanych w danym momencie stanów emocjonalnych. Nazwy części pochodzą z trzech różnych języków i zostały dobrane na podstawie subiektywnego skojarzenia fonetycznego brzmienia języka z emocjami za jakie może on odpowiadać.

"L'adieu" na skrzypce i fortepian (2020)
wyk. Zofia Machaj - skrzypce
Paulina Załęcka - fortepian
Pierwsza część jest wyrazem smutku o różnych odcieniach - czasem zahaczającego o melancholię, innym razem eskalującego aż do rozpaczy. Jest wspomnieniem także i pięknych chwil - jednakże z uwagi na kontekst sytuacji, zawsze zabarwionych żalem.

"Adiós" na akordeon, fortepian, gitarę i wokal (2021)
wyk. Jędrzej Stoczewski - akordeon
Aleksandra Orłukowicz - fortepian
Oskar Strukiel-Piotrowski - gitara
Alicja Turowska - wokal
Druga część jest pełnym temperamentu tangiem, wyrażającym żal ale poprzez gniew i wściekłość. Odpowiada za moment, w którym nieprawdziwy obraz drugiej osoby zostaje odarty z pozorów przez rzeczywistość. Na jaw wychodzą kłamstwa i podłe zachowania. Tango "Adiós" jest wyrazem próby przepalenia wcześniejszego uczucia przez złość.

"Addio" na harfę i wiolonczelę (2022)
wyk. Noemi Hańczyk - harfa
Anna Rodak - wiolonczela
Trzecia część jest pożegnaniem połączonym z harmonijnym rozliczeniem z przeszłością. To przyznanie się, że jeśli uczucie do kogoś było szczere i czyste to najlepszym wyrazem pozostania w zgodzie z samym sobą jest uszanowanie tego połączone z zaniechaniem prób zniszczenia tego, co się czuło. Równie ważna jest także i pamięć doświadczeniach z przeszłości związanych z drugą osobą - a więc wewnętrzny spokój z jednoczesnym definitywnym zamknięciem za sobą drzwi i pójściem dalej, bez patrzenia wstecz.

***
"Wariacje przez czas" na fortepian i wiolonczelę (2020)
wyk. Rozalia Kierc - fortepian
Anna Rodak - wiolonczela
Utwór ten jest impresją na temat passacagli, wędrówką tematu przez czas i kultury - zaczynając od czasów gdy istniał tylko jeden dźwięk, poprzez pentatonikę w kulturach azjatyckich, techniki barokowe, harmonie impresjonistyczne... Podróż jest dość długa i wielobarwna. A odpowiedź na pytanie czy aby na pewno chodzi tylko o wędrówkę każdy musi odkryć sam.

***
Projekcja filmu krótkometrażowego "Fauve"z napisaną w ramach re-scoringu ścieżką dźwiękową.
Film "Fauve" (reż. Jérémy Comte) powstał w 2018 roku i zdobył wiele nagród na światowych festiwalach filmowych. W ramach mojej pracy magisterskiej zdecydowałam się dokonać re- scoringu, czyli zastąpić oryginalną ścieżkę dźwiękową własną propozycją. Zadaniem które sobie postawiłam była jak najdokładniejsza i najciekawsza integracja autorskiej warstwy muzycznej z pozostałymi elementami dzieła filmowego. Tematy muzyczne zarysowane są w sposób subtelny, opierając się głównie na kolorystyce oraz harmonice. Podążają one za głównymi zagadnieniami poruszanymi w filmie, wzmacniając je i nadając kolejne konteksty.