Urodził się w 1907 r., zmarł w 1982 r. Był dyrygentem, pianistą, pedagogiem oraz kompozytorem. Ukończył Konserwatorium Krakowskiego Towarzystwa Muzycznego - od 1928 r. przemianowane na Szkołę Muzyczną im. W. Żeleńskiego. Naukę kontynuował w Meisterschule w Budapeszcie (1933-1935), a także w Państwowej Wyższej Szkole w Krakowie, gdzie studiował w klasie dyrygentury prof. Waleriana Bierdiajewa (1945-1949).   

W  okresie przedwojennym był dyrygentem chórów w Krakowie i w Katowicach. W latach 1942-1945 był więźniem hitlerowskich obozów koncentracyjnych. Po wojnie pracował jako korepetytor i chórmistrz w Operze Krakowskiej (1946-1948), dyrygował również gościnnie orkiestrami Filharmonii  Warszawskiej, Poznańskiej i WOSPR. Od 1949 r. był związany z Operą Wrocławską, gdzie pełnił funkcję dyrektora (1951-1953 i 1961-1970), wicedyrektora ds. artystycznych (1951 i 1953-1961), a następnie dyrygenta (1970-1976). Jako pierwszy dyrygent współpracował również z Wrocławską Orkiestrą Symfoniczną (1954-1957), której  dyrektorem został w 1958 r. na okres trzech lat.               

W PWSM we Wrocławiu pełnił funkcję dziekana Wydziału Nauczycielsko-Instruktorskiego (1956-1957), rektora PWSM (1957-1963), dziekana Wydziału Teorii Muzyki, Kompozycji i Dyrygentury  (1963-1973) oraz kierownika Katedry Prowadzenia Zespołów (1969-1973). Prowadził także klasę dyrygentury symfonicznej, a także zajęcia z czytania partytur i nauki akompaniamentu w Studium Korepetycji Wokalnej. Był autorem pieśni i ilustracji muzycznych dla potrzeb Polskiego Radia.