prof. dr hab. Krystian Kiełb

Kompozytor, teoretyk muzyki, nauczyciel akademicki. Absolwent Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu w zakresie kompozycji (klasa prof. Zygmunta Herembeszty) i teorii muzyki. W obu specjalnościach uzyskał dyplom z wyróżnieniem. W okresie studiów przez dwa lata był stypendystą Ministra Kultury i Sztuki. Ponadto ukończył Podyplomowe Studia Zarządzania Placówkami Oświaty i Kultury.

Zawodowo związany z Akademią Muzyczną im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W roku 1998 zrealizował ówczesny przewód kwalifikacyjny I stopnia, w roku 2005 uzyskał stopień doktora habilitowanego sztuki, a w roku 2014 tytuł profesora sztuk muzycznych. Laureat nagród, wyróżnień i odznaczeń państwowych. Jego twórczość kompozytorska stała się przedmiotem omówień i analiz naukowych.

Kompozytor
Twórczość kompozytorska Krystiana Kiełba obejmuje kilkadziesiąt utworów zaliczanych do różnorodnych gatunków i formy muzyki instrumentalnej, wokalnej i wokalno-instrumentalnej. Jego kompozycje miały prawykonania i liczne wykonania w kraju i za granicą, w tym m.in. w Niemczech, Austrii, Czechach, Wielkiej Brytanii, Francji, Szwecji, USA. Utwory Krystiana Kiełba wykonywane były m.in. na festiwalach muzycznych, w ramach kursów interpretacji, konkursów wykonawczych, także jako pozycje obowiązkowe, ponadto weszły do programu instytucji artystycznych.

Nauczyciel akademicki
W Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu Krystian Kiełb prowadzi klasę kompozycji oraz seminaria doktorskie, magisterskie i licencjackie w zakresie kompozycji i teorii muzyki, ponadto na przestrzeni dwudziestu czterech lat działalności dydaktycznej wykładał m.in.: kompozycję specjalną, kompozycję ogólną, kontrapunkt, fugę, harmonię specjalną, harmonię tonalną, metodykę nauczania harmonii, improwizację fortepianową, analizę dzieła muzycznego. Ponadto był promotorem i recenzentem szeregu prac dyplomowych, w tym magisterskich w ramach kompozycji, teorii muzyki, edukacji artystycznej, muzykoterapii oraz w zakresie zarządzania placówkami oświaty i kultury. Do roku 2016 studia I i II stopnia lub jednolite studia magisterskie pod kierunkiem Krystiana Kiełba ukończyło 23 absolwentów (kompozycja – 7, teoria muzyki – 15, edukacja artystyczna w zakresie sztuki muzycznej – 1), a Podyplomowe Studia Zarządzania Placówkami Oświaty i Kultury – 61 osób. W tym samym okresie był promotorem 5 oraz recenzentem 3 przewodów doktorskich, recenzentem 7 postępowań habilitacyjnych, pełnił funkcję przewodniczącego i członka komisji habilitacyjnych oraz recenzenta w postępowaniu o nadanie tytułu doktora honoris causa.

Działalność naukowo-badawcza i popularyzatorska
Obok działalności artystycznej i dydaktycznej prowadzi działalność naukowo-badawczą i popularyzatorską. Jest autorem tekstów naukowych, popularnonaukowych i publicystycznych. Wygłosił szereg referatów, komunikatów, wykładów i prelekcji na konferencjach, sympozjach, sesjach naukowych, kursach interpretacji oraz w ramach imprez popularnonaukowych. Zakres zainteresowań badawczych Krystiana Kiełba obejmuje zagadnienia teorii muzyki, filozofii muzyki, współczesnych technik kompozytorskich. Podejmuje także problematykę interdyscyplinarną.

Działalność organizacyjna i animacyjna
Ważne miejsce w działalności Krystiana Kiełba zajmuje aktywność organizacyjna i animacyjna. W latach 2008-2016 piastował godność rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu, a w latach 1999-2005 pełnił funkcję prorektora tejże uczelni. Od roku 2017 kieruje Katedrą Kompozycji wrocławskiej Akademii Muzycznej. W roku 2020 ponownie powierzono mu godność rektora Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. Ponadto w latach 2005-2006 kierował pracami Zakładu Historii Śląskiej Kultury Muzycznej, w latach 1998-2008 kierował działaniami wrocławskiej Akademii Muzycznej na rzecz Dolnośląskiego Festiwalu Nauki, a w latach 2000-2008 był członkiem Rady Programowej tegoż festiwalu. W latach 2002-2008 kierował w macierzystej uczelni Podyplomowymi Studiami Zarządzania Placówkami Oświaty i Kultury. W roku 2000 został powołany do grona Ekspertów Ministra Edukacji Narodowej. W latach 2005-2008 czynnie uczestniczył w działaniach na rzecz wdrażania Procesu Bolońskiego w szkolnictwie wyższym, ze szczególnym uwzględnieniem wyższego szkolnictwa artystycznego. Działalność ta uwieńczona została powołaniem przez Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w skład Zespołu Ekspertów Bolońskich. Członek szeregu ciał kolegialnych, w tym m.in.: Akredytacyjnej Komisji Uczelni Artystycznych (2002-2012, w tym 2009-2012 przewodniczący AKUA), Kolegium Prorektorów Wyższych Uczelni Wrocławia i Opola (1999-2008), Konferencji Rektorów Akademickich Szkół Polskich (2008-2016, w tym od 2012 członek komisji ds. kształcenia KRASP), Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola (2008-2016, w tym 2014-2016 wiceprzewodniczący), Rady Dolnośląskiego Biura Promocji Absolwentów Wyższych Uczelni Wrocławia (2000-2005), ponadto komisji konkursowych, zespołów redakcyjnych. W latach 2009-2015 zasiadał w Komitecie Monitorującym Regionalnego Programu Operacyjnego Województwa Dolnośląskiego na lata 2007-2013, jako przedstawiciel Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego. W roku 2013 powołany
do sieci ambasadorów promujących aktywność kobiet. Od roku 2015 członek Rady ds. Szkolnictwa Artystycznego przy Ministrze Kultury i Dziedzictwa Narodowego, a od roku 2016 członek zespołu ds. zawodów muzycznych. W latach 2017-2019 ekspert Polskiej Komisji Akredytacyjnej, a w latach 2019-2020 członek Rady Doskonałości Naukowej pierwszej kadencji oraz pierwszej Rady Uczelni w Akademii Muzycznej im. Karola Lipińskiego we Wrocławiu. W roku 2020 Ich Magnificencje Rektorzy działających w naszym kraju uczelni artystycznych powierzyli mu funkcję Przewodniczącego Konferencji Rektorów Uczelni Artystycznych, a w roku 2021 Ich Magnificencje Rektorzy uczelni publicznych Wrocławia i Opola powierzyli mu funkcję Przewodniczącego Kolegium Rektorów Uczelni Wrocławia i Opola, którą pełnił do 2024 roku. Wielokrotnie zapraszany w charakterze jurora różnorodnych konkursów muzycznych.

Ważniejsze kompozycje:

oratoryjne :

• Pomiędzy miłość i śmierć - rapsod dramatyczny na cztery głosy solowe, recytatora, chór mieszany i wielką orkiestrę symfoniczną do tekstów Haliny Poświatowskiej (1995)

orkiestrowe :

• Equale - sekwencje symfoniczne na wielką orkiestrę symfoniczną (1997)
• Tetrada na orkiestrę symfoniczną (2003)
• Epitafium. Andrzej Panufnik in memoriam na orkiestrę symfoniczną (2006)
• Pentagram na orkiestrę symfoniczną (2006)
• Furioso - szkic neoklasyczny na orkiestrę smyczkową (1994)
• Sinfonietta na orkiestrę smyczkową (1997)
• Presto ardente na orkiestrę smyczkową (1997)
• Phantasma na orkiestrę smyczkową (2002)
• Trzy liryki na sopran, fortepian i orkiestrę smyczkową (1993, 2003)
• Koncert na klawesyn i orkiestrę smyczkową (2003)
• Mortis Causa na altówkę, fortepian i orkiestrę smyczkową (2009)
• In Aeternum... 310311 na orkiestrę (2011)

kameralne :

• Liryki Łacińskie - cykl pieśni na mezzosopran i zespół instrumentalny do tekstów Owidiusza (1993)
• Antymuzyka - cykl na kwartet smyczkowy (1994)
• Opętanie na kwartet smyczkowy (1994)
• Trio stroikowe (1994)
• Strukturokształty - quodlibet dla trzech wykonawców (1994)
• Nam desunt vires - pieśń na sopran i fortepian do tekstu Owidiusza (1993/1995)
• Karmiłem czarne kruki - pięć pieśni na tenor solo, kontrabas i fortepian do tekstów Tomasza Jedza (1995)
• Wszystkie śmierci moje - deklamacyjny dramat kameralny w trzech epizodach na niski głos recytujący, sopran solo, wiolonczelę, kontrabas, fagot i perkusję do tekstów Haliny Poświatowskiej (1997)
• Przeznaczenie - trzy pieśni na baryton solo i fortepian do słów Haliny Poświatowskiej (2000)
• Resonet in laudibus na zespół wokalny do anonimowego tekstu łacińskiego (2001)
• Aforyzmy dziecięce - trzy miniatury na wiolonczelę i fortepian (2002)
• Wyznanie - pieśń na sopran i fortepian do tekstu Stanisława Balińskiego (2002)
• Przebłyski - cykl pieśni na sopran i fortepian do tekstów poetów niemieckich (2002)
• De brevitate vitae - trzy pieśni na sopran i fortepian do słów Lucjusza Anneusza Seneki (2003)
• Ars vitae – trzy pieśni na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża (2003)
• Myśli – trzy epigrafy na tenor i klawesyn do słów Angelusa Silesiusa (2006)
• Epipháneia – pieśń na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża (2007)
• Homo mysticus  – pięć epigrafów na tenor i fortepian do słów Angelusa Silesiusa (2007)
• Pałac pustki – pieśń na sopran i fortepian do słów Ewy Sonnenberg (2008)
• Tadeosiana – pieśń na sopran i fortepian do słów św. Jana od Krzyża. Tadeusz Luty
• Ad Honores (2008)
• Entre Nous... 280808 - sześć pieśni na sopran i fortepian do słów Marii Pawlikowskiej – Jasnorzewskiej (2009)
• Versus na organy i saksofon (2017)
• Quando de Grażyna cogito… na baryton i fortepian do tekstu własnego.
• Professor Grażyna Pstrokońska-Nawratil ad honorem (2017)
• Alter ego na skrzypce, wiolonczelę i fortepian (2018)
• Bagatele na saksofon i fortepian (2018)
• Epigramma III – etc. na saksofon i instrument klawiszowy (2019)
• Hieroglyphos modernos na altówkę i fortepian (2019)

solowe :

• Szkice sonatowe na fortepian (1993)
• Sonata fortepianowa (1994)
• Tritonos - cykl na fortepian preparowany (1995)
• Struktury I na organy solo (1998)
• Struktury II na organy solo (1999)
• Struktury na fortepian (1999)
• Entrada Festiva na organy solo (2000)
• Symfonia kameralna na perkusję solo (2000)
• Hejnał na trąbkę solo (2001)
• Struktury III B-A-C-H na organy solo (2004)
• Entropě na kontrabas solo (2007)
• Aeras – szkice aforystyczne na skrzypce solo (2008)
•  M.F. 150413 na fortepian solo (2013)
• Modus na fortepian solo (2015)
• Pars pro toto na wiolonczelę solo (2015)
• Sonoris na organy solo (2016)
• Conatus na organy solo (2017)
• Dodekachordes – studium dodekachordalne na fortepian (2017)
• The Paintings na fortepian (2018)
• cykle miniatur na instrumenty solowe

muzyka teatralna :

• Czekając na Don Kichota - muzyka do spektaklu według scenariusza i w reżyserii Jacka Głomba (1992)

E-mail: krystian.kielb@amkl.edu.pl