Opisy dublińskie
OPISY DUBLIŃSKIE (The Dublin Descriptors) stanowią wraz z ECTS podstawę opracowania Ram Kwalifikacji Europejskiego Obszaru Szkolnictwa Wyższego, określający w sposób ogólny zakładany poziom wiedzy i umiejętności przypisanych kwalifikacjom, które przyznaje się po ukończeniu kolejnych stopni kształcenia w szkolnictwie wyższym. Opierają się one na 5 elementach kształcenia:
- wiedza i rozumienie (Knowledge and Understanding)
- wykorzystanie w praktyce wiedzy i zdolności rozumienia (Applying knowledge and understanding)
- ocena i formułowanie sądów (Making judgments)
- umiejętności komunikacji (Communication)
- umiejętności uczenia się (Learning skills)
Opisy dublińskie nie mają charakteru normatywnego, nie określają minimalnych wymagań, nie odnoszą się do konkretnych przedmiotów, kierunków czy dziedzin, ale bazują na tzw. „kompetencjach generycznych” absolwentów. Definiują jedynie charakter danej kwalifikacji i należy je interpretować w kontekście merytorycznym i językowym dyscypliny wiedzy.
Opisy zdefiniowane są dla każdego z trzech cykli kształcenia. Opisują typowe osiągnięcia studentów uzyskujących dyplom, jednak nie mają charakteru standardu programowego/treściowego ale bazują na tzw. kompetencjach generycznych absolwentów Nie są specyficzne dla określonych przedmiotów ani dziedzin wiedzy - należy je interpretować w kontekście merytorycznym i językowym dyscypliny wiedzy.
A – wiedza i orientacja
I stopień
studenci reprezentują poziom typowy dla studiów zaawansowanych, a ponadto w zakresie podstawowej specjalności uwzględniają najnowsze trendy wynikające z doświadczeń osób przodujących w danej specjalności
II stopień
studenci posiadają umiejętności, wiedzę i artystyczną orientację umożliwiające absolwentom wykazanie się oryginalnością w rozwijaniu i/albo stosowaniu idei w sferze praktycznej i/albo twórczej, często w wymiarze badawczym;
III stopień
studenci wykazują głęboką i sprofilowaną orientację w zakresie swojego kierunku studiów i mistrzostwo w zakresie operowania umiejętnościami i metodami badawczymi związanymi z własną specjalizacją.
B – wykorzystanie umiejętności, wiedzy i orientacji
I stopień
studenci posiadają kompetencje w zakresie działalności praktycznej (wykonawczej) i/albo twórczej przy rozwiązywaniu problemów związanych z daną specjalnością;
II stopień
studenci posiadają zdolność rozwiązywania problemów w nowym lub nieznanym otoczeniu, w szerszym (albo multidyscyplinarnym) kontekście związanym z ich specjalizacją;
III stopień
studenci wykazują umiejętności tworzenia, projektowania, stosowania i adaptowania metod badawczych oraz czynią to z artystyczną i naukową rzetelnością.
C – umiejętność tworzenia sądów
I stopień
studenci wykazują zdolność zbierania i interpretowania odpowiednich danych;
II stopień
studenci wykazują zdolność do zintegrowania wiedzy i trafnego interpretowania złożonych zjawisk i problemów, a także do wydawania opinii i sądów na podstawie niepełnych lub ograniczonych informacji;
III stopień
studenci są zdolni do krytycznej analizy, oceny oraz syntezy nowych i złożonych idei, koncepcji, a także procesów artystycznych.
D – umiejętność komunikowania się
I stopień
studenci potrafią przekazywać informacje i idee artystyczne, formułować myśli, prezentować problemy i ich rozwiązania;
II stopień
studenci potrafią przekazywać profesjonalnym i nieprofesjonalnym odbiorcom swoje rozwiązania i przemyślenia oraz – jeżeli jest to związane z kierunkiem studiów – wiedzę i jej przesłanki;
III stopień
studenci potrafią komunikować się ze swymi kolegami, z artystyczną i akademicką społecznością oraz z szeroko pojętym społeczeństwem w sprawach dotyczących swojej dziedziny.
E – umiejętność uczenia się
I stopień
studenci rozwinęli umiejętność uczenia się konieczną do kontynuowania studiów cechujących się dużym stopniem autonomii;
II stopień
umiejętności studentów pozwolą im kontynuować autonomiczne studia, ukierunkowane na samodzielność;
III stopień
można od oczekiwać od studentów, że odegrają kreatywną rolę w społecznym i kulturalnym rozwoju.
